مزایا و معایب پلی پروپیلن

پلی پروپیلن در دسترس و نسبتاً ارزان است.
به دلیل ماهیت نیمه بلوری دارای مقاومت موجی بالایی است.
سطحی نسبتاً لغزنده دارد و در برابر جذب رطوبت بسیار مقاوم است.
مقاومت شیمیایی خوبی در طیف وسیعی از بازها و اسیدها دارد.کیسه پلی پروپیلن
از مقاومت خوبی در برابر فرسودگی و استهلاک برخوردار است.
پلی پروپیلن در برابر ضربه استحکام خوبی دارد.
عایق الکتریکی خوبی است.
مقاومت پلی پروپیلن در برابر حلالهای کلر دار و آروماتیک ضعیف است.
پلی پروپیلن بسختی رنگ میگیرد زیرا دارای ویژگی چسبندگی ضعیفی است.
پلی پروپیلن بسیار قابل اشتعال بوده و مستعد اکسیداسیون است.کیسه پلی پروپیلن

مزایا:

مقاوم در برابر آب، مواد شیمیایی و مواد شوینده.
در برابر خوردگی و نشت مواد شیمیایی بسیار مقاوم است.
انعطاف پذیر و مقاوم در برابر خستگی.
در برابر یخ زدگی مقاومت می کند.
می توان به هر شکل دلخواه قالب زد و چندین بار بدون تخریب قالب زد.کیسه پلی پروپیلن
به دلیل عدم هدایت خوب الکتریسیته به عنوان عایق طبقه بندی می شود.
استحکام کششی بالا؛ زیرا می تواند ۴۸۰۰ psi را تحمل کند.
چگالی کمتر در مقایسه با سایر پلاستیک ها که به دلیل وزن کم باعث صرفه جویی در هزینه می شود.

معایب:

پلی پروپیلن بسیار قابل اشتعال است. در صورت قرار گرفتن در معرض گرما ذوب می شود و نقطه اشتعال آن ۲۶۰ درجه سانتیگراد است.
پلی پروپیلن معمولاً تحت تأثیر تخریب UV قرار می گیرد. از این رو، در مناطق مرتفع و جغرافیایی که نفوذ UV زیاد است، ترجیح داده نخواهد شد.کیسه پلی پروپیلن
پلی پروپیلن کاربرد محدودی در دمای بالا دارد زیرا دارای ضریب انبساط حرارتی بالایی است.
سطح پلی پروپیلن خاصیت اتصال ضعیفی دارد و از این رو رنگ آمیزی آن دشوار است. یکی از راه های رفع این مشکل، درمان سطح پلی پروپیلن با مواد شیمیایی خاصی است که می تواند استحکام چسبندگی رنگ ها و جوهرهای مورد استفاده برای رنگ کردن مواد پلی پروپیلن را افزایش دهد.کیسه پلی پروپیلن
در دماهای بالای ۱۰۰ درجه سانتیگراد، پلی پروپیلن تمایل به تخریب زنجیره ای دارد که منجر به اکسیداسیون می شود. اکسیداسیون منجر به ترک و ترک خوردگی می شود. این مشکل را می توان با استفاده از تثبیت کننده های پلیمری برطرف کرد.کیسه پلی پروپیلن